ตอนที่ 84 งานประลองยุทธภายในโรงเรียน～เลือดบริสุทธิ์ปะทะเลือดแปดเปื้อน～
『ม แหม........เป็นการต่อสู้ที่น่าตกใจมากเลยนะคะ！
ฉันนี่ไล่ตามการเคลื่อนไหวของผู้เข้าแข่งเบียสไม่ทันเลย...........』
『นั่นสินะคร้าบ คิดว่าน่าจะเริ่มจากผู้เข้าแข่งเบียสชกเวทของผู้เข้าแข่งโทริมากี้กระจาย
จากนั้นก็ค่อยๆเดินเข้าไปใกล้พอถึงจุดนึงก็ใช้ไซค์สเต็ปความเร็วสูงมาก
ทำให้ผู้เข้าแข่งโทริมากี้สับสน พอไปอยู่ด้านหลังก็ตอกเข้าที่กลางกระหม่อมอย่างหมดจด
เป็นการเคลื่อนไหวที่ไม่คิดว่าเป็นของนักเรียนเลยนะคร้าบ...............』
ใครฟะแกน่ะ!? ไมเคิลจริงดิ!?
นายน่ะจนถึงเมื่อกี้อธิบายธรรมดายังไม่ได้เลยไม่ใช่เหรอไง!?
ไหงจู่ๆถึงพล่ามแบบละเอียดยิบได้อ่ะ!?
อีกอย่าง จากที่ดูระดับการแข่ง สถานะการต่อสู้ของเบียสจัดอยู่ในระดับสูงโคตรเลยนะ!?
ถึงสายตาของชั้นจะไล่ตามทันอยู่แล้ว
แต่คิดไม่ถึงเลยว่าไมเคิลจะไล่ตามความเร็วในการเคลื่อนไหวของการแข่งนั่นได้！
『คุณไมเคิลมองเห็นทันด้วยเหรอคะ!?』
『ไม่ใช่เรื่องสุดยอดอะไรหรอกคร้าบ อีกอย่างถ้าเทียบกับม้าตัวโปรดของผม
........【ม้าดาวตก(Meteor horse)】แล้วไม่ว่าความเร็วไหนก็ช้าหมดแหละคร้าบ』
『อย่างนี้นี่เอง งั้นไปลำดับต่อไปกันเถอะค่ะ！』
『เปลี่ยนเรื่องไวจัง!?』
ไม่รู้สึกว่าช้าสักนิดเลยเฟ้ย！
ว่าแต่ตะกี้ทำให้นึกขึ้นได้ คนๆนี้เป็นผู้ชนะงานแข่งถ้วยเมืองหลวงครั้งก่อนนี่เอง!?
เห็นมีพูดถึง【ม้าดาวตก】ด้วย！
อาจจะอยู่ในกลุ่มที่รับมอบรางวัลตอนชั้นชนะเลิศ
แต่ตอนนั้นรูรูเนะช็อกกับการอดได้บาฮามุทชั้นเลยไม่ได้ขึ้นไปรับรางวัลกับเขาด้วย
แถมเพื่อจะขอลองแลกบาฮามุทเลยมองหาแต่คนที่ได้บาฮามุท
เรื่องนั้นช่างมันเถอะ ตกลงเป็นใครกันแน่!? ไมเคิลเนี่ย！
เป็นนักผจญภัยรึเปล่าหว่า........? แต่ถึงเป็นอย่างนั้นก็ดูคุณบาน่าจะไม่รู้จักนี่นา
อาจเพราะRankไม่สูงหรือไม่ค่อยรับเควสยากๆก็เป็นได้
.........ยิ่งถ้ามาจากเมืองนั้นด้วยแล้วล่ะก็Rankอะไรนั่นมีก็เหมือนไม่มีนั่นแหละ！
『ลำดับต่อไป ผู้เข้าแข่งเทโอโบลห้องSเจอกับบูลุคห้องFค่า！
อย่าละสายตาเป็นอันขาดเลยนะคะ！』
『หมายความว่ายังไงคร้าบ?』
『เรื่องก็คือผู้เข้าแข่งเทโอโบลเป็นเจ้าชายลำดับหนึ่งของอาณาจักรไคเซอร์
และผู้เข้าแข่งบูลุคเป็นเจ้าชายลำดับสองค่ะ！แต่เล่าแล้วเหยียบไว้นะคะ
คือแม่ของผู้เข้าแข่งบูลุคเป็นสามัญชน แถมยังเป็นพี่น้องต่างมารดากันด้วย
ความสัมพันธ์เลยไม่ค่อยจะดีกันสักเท่าไร』
『อย่างนี้นี่เอง แต่ท่าทางตั้งแต่วินาทีนี้คงไม่ต้องเหยียบไว้แล้วนะคร้าบ』
『............................ทุกคนลืมๆกันไปนะค้า！』
จะเป็นไปได้ยังไงเล่า!?
『ยังไงก็เถอะ ทำเอาการแข่งเจิ่งนองไปด้วยความมืดของประเทศเลยนะคร้าบเนี่ย!?
เอาความขัดแย้งของประเทศชาติเข้ามาในโรงเรียนนี่น่าตกใจจริงๆ！』
『ฉันเองยังตกใจเลยค่ะที่ตัวเองเป็นผู้หญิงปากเบา』
ไมเคิล ตะกี้พูดได้ถูกเผงเลย！
คุณลิลลี่จะไหวมั้ยเนี่ย..........
แต่สำหรับฉันอาณาจักรไคเซอร์ที่ไม่มีดีจะทะเลาะกันก็เชิญเถอะ..........
ขณะที่คิดอย่างนั้น ก็มีนักเรียนชายผมทองมาประจัญหน้ากับบูลุคที่กลางสนามแข่ง
บางทีคงเป็นเทโอโบลพี่ชายของบูลุคนั่นแหละ อาวุธของแต่ละฝ่ายเป็นดาบยาวเหมือนกัน
.........จะว่าไปเห็นอัลบอกว่าให้คะแนนจิตพิสัยของเทโอโบลศูนย์ด้วยนี่นา......
「ท่านพี่..........」
「อย่าได้ใจไปล่ะ? เจ้าของเหลือ เจ้านั่นน่ะอ่อนแอที่สุดในบรรดาพวกเราห้องS」
สุดยอด！ไม่นึกมาก่อนเลยว่าจะได้ยินบทพูดมาตรฐานอย่าง
『เจ้านั่นอ่อนแอที่สุดในบรรดา○○.........』กับหูแบบนี้！
「ผม.........จะเอาชนะคุณ」
「หา? แกกล้าอวดดีขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไร? ทั้งที่สถานะก็มาจากสายเลือดสามัญชนแท้ๆ」
「..............」
「ไม่ชอบใจเอาซะเลย หน้าตานั่นน่ะ มันน่าอัดนักเชียว.......หือ?
โอ๊ะ จริงสิ！นึกเรื่องดีๆขึ้นมาได้！ถ้าจำไม่ผิดแม่ของแกที่เป็นเมด.......
รู้สึกว่าจะชื่อ.........ลิเลี่ยนสินะ?」
「！」
「จงภูมิใจซะเถอะ ถ้าข้ากลับประเทศจะช่วยจ้างมาเป็นเมดส่วนตัวให้
ฮุฮุฮุ..........ถึงเคยเห็นแต่ครั้งเดียวแต่หน้าตาก็พอใช้ได้อยู่ เดี๋ยวจะช่วยใช้งานให้เต็มที่เอง」
「แก......！」
บูลุคท่าทีเปลี่ยนจากก่อนหน้านี้โดยสิ้นเชิง
จ้องมองเทโอโบลด้วยสายตาระดับที่ฆ่าคนได้
เรื่องราวโดยละเอียดไม่รู้หรอกแต่..........นิสัยนี่เสียชนิดที่หาดีไม่ได้แล้ว
ขณะที่เผลอขมวดคิ้วอยู่ ซาเรียที่คอยเอาใจช่วยอยู่ข้างๆก็เปิดปากพูด
「อืมมม..........ท่าทางไม่ไหวหรอกมั้ง」
「หือ?」
「ก็คนนั้นน่ะ ไม่ไหวเลยในฐานะตัวผู้
แทบจะเท่ากันหรือต่ำกว่าพวกที่มาหาพวกฉันเมื่อวันก่อนด้วยซ้ำ」
「........แล้วบูลุคล่ะ?」
「เอ๋? ไม่มีปัญหาสบายมาก！」
สัญชาติสัตว์ป่าน่ากลัวอ่ะ
ขณะที่สั่นกลัวอยู่คนเดียว อากุโนสก็ตะโกน
「ไอ้เจ้าบ้า！อย่าไปเงี่ยหูฟังคำพูดของไอ้นั่นสิฟะ！
ไอ้ท่าทีไม่แยแสตามปกติมันหายไปไหนหมด!?」
「อากุโนส...........」
「จะกังวลไปทำไมเล่า！ถ้าไม่ชอบใจเท่าไรก็ซัดให้น่วมเท่านั้นไปเลยเซ่！」
ให้กำลังใจกันแบบไหนเนี่ย ไม่สิ ตามความหมายมันก็ถูกอยู่
บูลุคที่ได้รับกำลังใจจากอากุโนสก็ตาเปิดกว้างอยู่แป๊ปนึง
แต่ก็กลับมายิ้มอย่างสบายๆได้ในทันที
「นั่นสินะ..........งั้นเอาตามที่ว่าแล้วกัน」
เอากับเขาด้วย！ท่าจะจบเรื่องอย่างนุ่มนวลสักหน่อยไม่ได้แล้วสิ!?
ขณะที่ตบมุขอยู่ในใจ อากุโนสก็ส่งเสียงเรียกชั้น
「ลูกพี่！ลูกพี่ช่วยพูดอะไรสักคำด้วยสิครับ！」
「เอ๋? เอ่อ งั้นก็........」
ชั้นหันไปทางบูลุคประกาศคำพูดออกไปอย่างชัดเจน
「อัดมันโลด」
พูดเหมือนกัน? อะไรน่ะไม่เห็นจะเข้าใจเลย
บูลุคมีท่าทางตกใจกับคำพูดของชั้นแต่ก็ยิ่งยิ้มขึ้นไปอีก
「ฟุ.........ในฐานะผู้ที่สั่งสอนคนตรงนั้นน่ะ
ทั่วไปควรพูดว่าให้จบแบบนุ่มนวลไม่ใช่เหรอ?」
「ตะกี้เห็นนายเองก็เอาด้วยไม่ใช่เหรอไง!?」
เอาแต่พูดอะไรก็ไม่รู้
ยังไงก็ตามแต่ ไม่ต้องเป็นห่วงแล้วสินะ
ชั้นจะได้ชมการแข่งอย่างหมดห่วงซะที
『เอาล่ะ ดูเหมือนว่าการพูดใส่ไฟของทั้งคู่จะจบแล้ว......งั้นก็รีบมาเริ่มกันเถอะค่ะ！
ผู้เข้าแข่งเทโอโบลปะทะผู้เข้าแข่งบูลุค...........เริ่มได้！』
บูลุคสะบัดดาบพร้อมสัญญาณเริ่มของคุณลิลลี่
「ฮ่ะ！」
ทันใดนั้นคมดาบก็พุ่งออกไปใส่เทโอโบล
『ห เหลือเชื่อ！ผู้เข้าแข่งบูลุคยิงคมดาบออกไปได้ค่ะ！
จากที่เห็นดูเหมือนว่าจะไม่ใช่สกิลซะด้วย............』
『ชักจะน่าสงสัยขึ้นทุกทีแล้วนะคร้าบเนี่ยว่าเป็นนักเรียนจริงรึเปล่า』
ชั้งเองก็ตกใจเหมือนกันแต่ก็อย่างว่าสะบัดคมดาบออกไปได้ทั่วไปทำไม่ได้หรอก
ถึงรุยเอสจะปล่อยคมดาบออกมาได้เป็นชุดเลยก็เถอะ..........
「เป็นปลาซิวปลาสร้อย.........อย่ามาทำเหลิง！」
ทว่าเทโอโบลหลบคมดาบได้อย่างง่ายดาย
ส่วนคมดาบนั้นก็ไปคว้านพื้นที่ไม่มีใครอยู่นิดหน่อยแล้วก็หายไป
เทโอโบลที่หลบคมดาบได้ก็หันมือขวาไปทางบูลุค
「『Thunder lance』！」
สายฟ้ารูปหอกพุ่งไปหาบูลุคด้วยความเร็วสูง
「อึก！」
บูลคุที่พอจะหลบเจ้านั่นไปได้ก็สะบัดคมดาบใส่อีกครั้ง
ทว่าคมดาบนั้นแทนที่จะพุ่งไปหาเทโอโบลกลับลอยไปในทิศทางอื่นที่ไม่เกี่ยวกัน
「ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า！เล็งไม่ถูกเลยเหรอไง！ไอ้กระจอก！『Electric circle』！」
คราวนี้เทโอโบลใช้วงแหวนไฟฟ้าที่หมุนด้วยความเร็วสูงยิงใส่บูลุคเป็นจำนวนมาก
『โอ้โห！ผู้เข้าแข่งเทโอโบล！ใช้เวทอย่างเยอะเลยค่า！』
『Electric circle.......ถ้าจำไม่ผิดรู้สึกจะเป็นเวทสายฟ้าขั้นกลางนะคร้าบ』
จนถึงเมื่อกี้ยังไม่เห็นจะมีการรายงานสดระหว่างการแข่งเลย!? จู่ๆเป็นอะไรขึ้นมาล่ะนั่น!?
เอาเถอะในเมื่อทำงานแล้วก็ไม่ควรไปบ่นหรอกเนอะ！
บุลุคคอยหลบวงแหวนไฟฟ้าที่พุ่งหาตัวเองแบบเฉียดฉิว
ที่เลี่ยงไม่ได้ก็ใช้ดาบฟันและทำเพียงสะบัดคมดาบสวนกลับไปอีก
ทว่าคมดาบก็ลอยไปทางอื่นที่ไม่เกี่ยวกันอีกแล้ว
「เป็นอะไรไปเป็นอะไรไปเป็นอะไรไป!? เอาแต่หนีมันไม่สนุกหรอกนะ!?
พยายามเป็นเป้าซ้อมเวทมนตร์ให้ข้าหน่อยเซ่！」
พวกห้องSนี่อยากใช้คนเป็นเป้าซ้อมเวทกันขนาดไหนเนี่ย จะบ้ามากไปแล้ว
ขณะที่บังเอิญคิดอย่างนั้น บูลุคที่ไม่โดนการโจมตีของเทโอโบลอย่างจังแม้แต่น้อย
ก็เอาแต่สะบัดดาบไปในทิศทางแปลกๆจนการแข่งคู่คี่กัน
「สายเลือดแปดเปื้อนอย่างแกกล้าเป็นศัตรูกับราชาคนต่อไปอย่างข้างั้นเหรอ!?
สามัญชนก็ทำตัวอย่างสามัญชน คลานอยู่กับโคลนตมไปนั่นแหละดีแล้ว！」
ถ้าเปลี่ยนมุมมองในสถานการณ์นี้ดูสักหน่อยจะเห็นว่า
เวททั้งหลายแหล่ที่เทโอโบลยิงออกไปถูกบูลุคคุมไว้ได้หมด
ยิ่งกว่านั้นไม่รู้บูลุคตั้งใจจะเผด็จศึกแล้วรึเปล่า
ถึงได้เริ่มถมระยะห่างจากเทโอโบลทีละน้อยๆ
「มาโงหัวต่อหน้าข้า.............ไอ้หน้าโง่ไปตายซ้าาาาาาาาาาาาาา！」
กับการที่บูลุคค่อยๆเข้ามาใกล้ ไม่รู้เพราะความกลัวรึเปล่าแต่เทโอโบลถึงได้ร้องตะโกน
พลางยื่นแขนสองข้าไปหาบูลุค
「จงขอบคุณซะเถอะ นี่เป็นของขวัญสำหรับแก！『Triple chase』！」
「!?」
ทันใดนั้นบอลไฟ บอลลม บอลสายฟ้าก็พุ่งออกไปหาบูลุคด้วยความเร็วสูง
บูลุคตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นกะทันหันแต่ก็สงบใจลงได้ทันทีแล้วพยายามจะหลบ
แต่ทว่า--------
「คุ!?」
「เปล่าประโยชน์！เวทนั่นจะไล่ตามแกไปจนกว่าจะโดน！」
เวทที่เทโอโบลยิงออกมาเป็นเวทประเภทติดตามที่ไล่ตามบูลุคอย่างเหนียวแน่น
บูลุคที่คาดการณ์เรื่องนั้นได้ก็เปลี่ยนเป้าหมายพุ่งไปหาเทโอโบลทันที
『โอ๊ะ ผู้เข้าแข่งบูลุค！ตัดใจกับการจัดการเวทมนตร์
พุ่งไปโจมตีผู้เข้าแข่งเทโอโบลแล้วค่า!?』
『ไม่หรอกคร้าบ คิดว่านี่คงใช้วิธีให้เวทของผู้เข้าแข่งเทโอโบล
โดนตัวผู้เข้าแข่งเทโอโบลเองมากกว่า? แต่เดิมทีถ้าเป็นการต่อสู้ของผู้ใช้เวทเหมือนกัน
แค่สร้างกำแพงให้ไปโดนแทนก็จบแล้ว............แต่ดูเหมือนเขาจะใช้เวทไม่ได้นี่สิคร้าบ』
อย่างนี้นี่เองบางทีบูลุคอาจมีความคิดตามที่ว่าก็เป็นได้........
แต่ถ้าเป็นตามที่คุณไมเคิลพูด บูลุคก็ใช้เวทมนตร์ได้แล้วนี่นา
ถ้าใช้ตามที่ว่าน่าจะแก้สถานการณ์ได้ง่ายๆ
แต่........ทำไมบูลุคถึงไม่ใช้เวทล่ะ
แว่บนึงก็มีคิดว่า เพราะบูลุคดูแคลนอีกฝ่ายงั้นเหรอ? แต่มันจะเป็นแบบนั้นได้ไง
น่าจะมีเหตุผลอะไรสักอย่างเพียงแต่ชั้นไม่รู้
「โง่เง่าเป็นบ้าเลย!? แกน่ะไม่มีวิชาที่ใช้หนีจากเวทมนตร์นั่นได้หรอก！
ถ้ายอมแพ้แต่โดยดีอาจจะยกโทษให้ก็ได้นะ?」
「...........」
บูลุคไม่หวั่นไหวกับการยั่วยุของเทโอโบลตั้งหน้าวิ่งไล่เทโอโบลเพียงอย่างเดียว
และบูลุคคิดจะเผด็จศึกแล้วมั้งเลยโดดเข้าไปหาเทโอโบล
แต่ทว่า---------
「กระโดดมาอยู่กลางอากาศ..........มันก็ไม่มีที่ให้หนีน่ะสิ!?
เอาล่ะ ร่วงไปซะ！『Triple chase』！」
บอลสามธาตุชนิดติดตามที่เคยใช้พุ่งเข้าโจมตีบุลุคที่อยู่กลางอากาศไม่มีที่ให้หนี
ยิ่งกว่านั้นเทโอโบลยังโดดหลบออกจากตรงนั้นอย่างรอบคอบ
เพื่อไม่ให้ถูกดึงเข้าไปติดร่างแหด้วย
ไม่ว่าใครก็ไม่สงสัยในชัยชนะของเทโอโบล
ใช่ ยกเว้นก็แต่พวกเรา----------
「ติดเบ็ดจนได้นะ?」
บูลุคที่สงบนิ่ง.........เผยรอยยิ้มอันเหี้ยมเกรียม
ไม่น่าเชื่อ บูลุคบิดงอร่างกายกลางอากาศหันไปหาเวทธาตุลมในบรรดาเวทเหล่านั้น
แล้วเหยียบไปอย่างเต็มแรง
พอเวทกระทบถูกฝ่าเท้าของบูลุคก็เกิดการแทกอย่างรุนแรงที่ฝ่าเท้าขึ้น
และเมื่อรวมกับการกระทำของบูลุคที่ทำท่าพุ่งตัวอยู่แล้ว
ทำให้ระยะห่างจากเทโอโบลถูกถมจนเต็มในพริบตา
「อะ!?」
สถานการณ์ที่พลิกผันทำให้เทโอโบลลนลานเต็มที่กับบุลุคที่เข้ามาประชิดด้วยความเร็วสูง
จนรีบเร่งถอยหนีออกจากที่ตรงนั้น
แต่ทว่า----------
「เหวอ!?」
เทโอโบลส่งเสียงน่าสมเพชสะดุดไปที่ตรงนั้น
นั่นก็เพราะคมดาบที่บูลุคสะบัดออกมาอย่างต่อเนื่องมาตลอด
ทำให้มีหลุมขนาดใหญ่ปรากฏอยู่ที่นั่น
เทโอโบลนลานหนีจากการไล่ต้อนของบูลุคจนเกินไปทำให้ไม่ได้ตรวจดูที่เท้าให้ดี
สกัดขาไว้ได้เพียงเท่านี้บุลุคก็เข้าใกล้เทโอโบลได้ไม่ยาก
จากนั้นก็วนอ้อมไปด้านหลังจับคอเสื้อนักเรียนของเทโอโบลให้ยืนขึ้น
ตั้งท่าราวกับจะใช้แทนโล่ป้องกันเวทมนตร์
「ของขวัญของท่านพี่รสนิยมไม่ดีเอาซะเลย ขอคืนให้แล้วกัน」
「ม ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย！」
การกรีดร้องของเทโอโบลสูญเปล่า เวททุกดอกโดนเทโอโบลแบบเต็มๆ
พอควันเริ่มจาง ที่ตรงนั้นก็มีบูลุคที่ไร้บาดแผลกับเทโอโบลที่เกรียมจนดำ
ไม่ว่าใครมองก็เห็นผลแพ้ชนะอย่างชัดเจน
『ผ ผู้ชนะ..........ผู้เข้าแข่งบูลุคของห้องFค่า！』
คุณลิลลี่สั่นจนปิดไม่มิดประกาศออกมา
ส่วนบูลุคก็มองเทโอโบลที่เกรียมจนดำแล้วขมวดคิ้วพลางเขวี้ยงทิ้งแบบไม่ใยดี
จากนั้นก็หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาแล้วเช็ดมือตัวเองราวกับเลอะอะไรมา
「ท่านพี่ เลือดบริสุทธิ์อยู่ตรงนั้นมันจะเปื้อนโคลนเอานะ?
ถือว่าเห็นใจเชิญเอานี่ไปเช็ดสิ」
พอโยนผ้าเช็ดหน้าที่ใช้เช็ดมือแล้วไปทางเทโอโบล บูลุคก็หันหลังให้อย่างสง่างาม
