ตอนที่ 4 ทนทานพิษ
「อุ................」
ชั้นกำลังจะตาย
อยู่ดีๆทำไมถึงพูดออกมาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันแต่ตอนนี้ชั้นเหนื่อยเหลือเกิน
เหนื่อยทั้งกายและใจ
ที่กินหญ้าเหน็บชาพิเศษจนได้สกิล『ทนทานเหน็บชา』นี่ก็ผ่านมาได้อาทิตย์นึงแล้ว
หลังจากตอนนั้นก็กลับไปตรงที่อยู่ของClever monkeyอีกตั้งไม่รู้กี่ครั้ง
แต่สุดท้ายก็ไม่เคยได้เห็นผลวิวัฒนาการนับจาก9ผลนั้นอีกเลย
「อ้าม งั่มงั่ม............ห่วยแตก..........」
ชั้นเอาผลวิวัฒนการเข้าปากแล้วบ่นพึมพำอย่างนั้น
อีกอย่างคือผลวิวัฒนาการที่กินอยู่ตอนนี้ก็แค่กินล้างปากคู่กับอาหารของวันนี้
หนึ่งอาทิตย์มานี่เพราะกินด้วยความเร็ว1วันต่อ1ลูกเลยเหลืออีกแค่2ลูก
นอกจากนั้นเพราะกินของที่ประเมินได้นอกจากหญ้าเหน็บชาพิเศษเข้าไป
เลยได้ความทนทานแปลกๆมาเยอะเลย
แล้วนี่ก็คือสเตตัสในตอนนี้ของชั้น
≪ฮิรากิ เซอิจิ≫
เผ่าพันธุ์：ก้อนขี้........ท ที่เคยเป็นมนุษย์
เพศ：ขี้ที่เรียกว่าผู้ชาย
อาชีพ：คนไร้บ้านที่โคตรเน่า
อายุ：17
เลเวล：1
พลังเวท：17
พลังโจมตี：1
พลังป้องกัน：1
ว่องไว：1
พลังเวท：1
ป้องกันเวท：1
โชค：0
เสน่ห์：
≪อุปกรณ์สวมใส่≫
เสื้อนักเรียนอาวุธสุดท้าย กางเกงนักเรียนอาวุธสุดท้าย
เสื้อในปลิดชีพ กางเกงในปลิดชีพ
≪สกิล≫
ตรวจสอบ แยกส่วนสมบูรณ์แบบ ทนทานเหน็บชา ทนทานนอนหลับ ทนทานสับสน
ทนทานหลงใหล ทนทานกลายเป็นหิน ทนทานสกัดกั้น
≪สถานะ≫
วิวัฒนาการ*8 อ่อนเพลีย
อื้ม มีให้ตบมุขเต็มไปหมดเลย
อย่าแรกก็เผ่าพันธุ์
ชั้นถูกลืมว่าเป็นมนุษย์ไปแล้ว
เพศนี่ไม่ใช่ผู้ชายด้วยเป็นก้อนขี้ซะมากกว่า
อาชีพนี่ก็โห เวอร์ชั่นอัพได้ชัดเจนยิ่งกว่าก่อนหน้านี้อีก ในทางแย่ๆอ่ะนะ
ตรงอุปกรณ์สวมใส่นี่ถูกจัดให้เป็นอาวุธเลยด้วยนะเฮ้ย
อะไรกันฟะเนี่ย
อาวุธสุดท้าย?
ยิ่งกว่านั้นเสื้อในกับกางเกงในปลิดชีพได้ด้วย สุดยอดดดด
ลองดูตรงเสน่ห์สิ กลายเป็นช่องว่างๆเลยนะ?
ในที่สุดก็หาอะไรมาเขียนไม่ได้เลยนะเฟ้ย?
...............
「ตกลงชั้นอยากจะพูดอะไรกันแน่ฟะ.............」
ทั้งเข่าทั้งมือสองข้างของชั้นทรุดไปกับพื้นเลย
「แค้นอะไรชั้นนักฟะะะะะะะะะะะะ！
แถมสเตตัสปกติรวมทั้งหมดยังต่ำกว่า≪สกิล≫อีกนะเฟ้ย！」
ชั้นสูดหายใจลึกๆซ้ำหลายๆครั้ง
ใจเย็นไว้..............เอาล่ะ.............ฟู่
ชั้นที่ใจเย็นลงแล้วก็ตรวจดูสกิลที่ได้รับมาจากหลังจากตอนนั้นอีกครั้ง
『ทนทานนอนหลับ』.......สิ่งที่ใช้ทำให้หลับอย่างก๊าซนอนหลับจะไม่เป็นผล
『ทนทานสับสน』.......อาการสับสนหรือภาพลวงตาที่ทำให้สับสนจะไม่เป็นผล
『ทนทานหลงไหล』.......การสะกดใจทำให้หลงใหลจะไม่เป็นผล
『ทนทานกลายเป็นหิน』.......การกลายเป็นหินจากเวทหรือตาปีศาจจะไม่เป็นผล
『ทนทานสกัดกั้น』.......กับดักหรือเวทมนตร์ที่ทำให้เคลื่อนไหวไม่ได้จะไม่เป็นผล
มี5อันนี้อยู่แล้วมันสุดยอดเลยมั้ยนะ?
ไม่สิแทนที่จะพูดว่าสุดยอดต้องบอกว่าสะดวกมากกว่า
ในป่าที่อันตรายแบบนี้จะไปสูดก๊าซที่ทำให้หลับหรือเห็นภาพหลอนเอาตอนไหนก็ไม่รู้
เพราะงั้นความทนทานที่บอกมานี่ถือว่าสำคัญกับชีวิตอย่างยิ่ง
5อันนี้ที่ได้มาก็ใช้วิธีเดียวกับหญ้าเหน็บชาพิเศษ
คือได้รับมาหลังจากกินเห็ดที่ตรวจสอบเป็น『?』เข้าไป
ได้อะไรมาก็ตรวจสอบดะส่วนประสิทธิภาพก็ทำให้5สเตตัสนี่โผล่มานั่นแหละ
ทั้งๆที่ตายไปซะเลยก็ได้แท้ๆ
แล้วก็พอตรวจสอบอีกครั้งหลังจากได้สกิลมาก็แสดงออกมาได้ตามนี้
『เห็ดหลับไว』.......กินไปคำเดียวหลับทันที กินทั้งชิ้นหลับชั่วนิรันดร์
『เห็ดโคตรอันตราย』.......เป็นเห็ดที่ทำให้รู้สึกสนุกสนานเพราะเห็นภาพหลอนต่างๆมากมาย
ระวังจะเอ๋อแดกได้
『เห็ดเสน่ห์หา』.......ทุกสิ่งที่เห็นจะสวยงานชวนเกิดอารมส์จนคงความเยือกเย็นหรือเหตุผลไว้ไม่ได้
『เห็ดหิน』.......กินเข้าไปจะค่อยๆแข็งเป็นหินตั้งแต่ขาขึ้นมา กินทั้งชิ้นก็กลายเป็นหินทั้งตัว
ไม่สามารถแก้ได้ด้วยตัวเอง แต่ถ้าแค่นิดหน่อยล่ะก็ พอเวลาผ่านไปก็จะคลายการเป็นหินเอง
『เห็ดสกัดกัน』.......กินเข้าไปจะทำให้เคลื่อนไหวออกจากตรงนั้นไม่ได้
แต่ถึงจะออกจากตรงนั้นไม่ได้ก็ยังเคลื่อนไหวร่างกายได้
เป็นของที่พยายามกินเข้าไปอย่างเต็มที่แล้วก็ปาทิ้งไปเลย
ก็มันเป็นภัยต่อชีวิตสุดๆเลยนะ!? จะให้ทำไงล่ะ！
ยิ่งกว่านั้น ตอนที่กินเห็ดหลับเร็วก็หลับไปซะทั้งอย่างนั้นเลย
ตอนตื่นมาเจอclever monkeyอยู่ใกล้ๆนี่กลัวแทบแย่แน่ะ！
ยิ่งกลิ่นตัวชั้นแรงอยู่ด้วยคิดว่าจะรู้ตัวซะแล้ว！
ถึงกับเตรียมใจตายเลยนะเฟ้ย！
นอกจากนั้นเห็ดโคตรอันตรายนี่ก็สมชื่อเลย!?
ยิ่งกว่านั้นประสิทธิภาพนี่มันยาเสพติดชัดๆ! ถึงกับตบมุขเข้าให้โดยไม่ได้ตั้งใจเลย
ก็นะถึงจะรู้สึกสนุกสนานทันทีหลังจากที่กินก็เถอะ
แต่ตอนทำท่าจะบุกไปเข้าที่ตรงที่อยู่ของclever monkeyนี่แค่คิดก็ฉี่แทบราดแล้ว
ยานี่ไม่เอาด้วยแน่ ไม่มีทางเด็ดขาด
ส่วนเห็ดเสน่ห์หานี่หลังจากที่คืนสติมาได้ก็สิ้นหวังกับความหื่นเหลือหลายของตัวเองจริงๆ
เห็นหินก็สยองนิดหน่อย เล่นเอาสั่นเลย
สำหรับเห็ดสกัดกั้นนี่น่าสนใจยังไงไม่รู้
เคลื่อนไหวได้แต่ออกไปจากตรงนั้นไม่ได้เป็นประสบการณ์แปลกใหม่เลยนะเนี่ย
แต่ก็นะในใจก็กังวลสุดๆเหมือนกันว่าคงไม่เจอกับลิ่งนั่นหรอกน้าประมาณนี้
「บอกตามตรงก็ไม่อยากเอาของรายละเอียดไม่ชัดเจนเข้าปากอีกเป็นครั้งที่สองแล้วนะแต่..........」
งั้นไม่อยากใช้สิทธิผู้บริโภค 4 ประการเหรอ? การรู้ถึงสิทธิเนี่ยมันสำคัญนะ！
แต่ดูเหมือนว่าพระเจ้าจะเย็นชากับชั้นเหลือเกิน
เอาเถอะความจริงเจ้าคนที่อ้างตัวเป็นพระเจ้าที่โยนพวกเรามา
ก็ดูเหมือนว่าจะไม่ยุ่งกับโลกนี้ด้วยเพราะงั้นก็คงไม่เกี่ยวกันล่ะมั้ง
「เจ้านี่............อันตรายเห็นๆเลยเนอะ?」
ชั้นในตอนนี้ที่กำลังกินผลวิวัฒนาการอยู่จะว่าเป็นอาหารมื้อสุดท้ายก็ได้
ที่พูดก็เพราะ------------
「ให้ความรู้สึกอันตรายMAXเลยนะเนี่ย..........」
ในมือของชั้นถือเห็ดอยู่อันหนึ่ง
มีพื้นสีม่วงเข้มแล้วยังมีพวกแม่สีอย่างสีแดง น้ำเงิน เหลืองอยู่เป็นจุดๆ ตรงส่วนปลายเป็นสีขาว
ใช่แล้วทำไมถึงสีขาวก็ไม่รู้ เป็นการขัดแย้งกันที่น่ากลัวจริงๆ
อันตรายแหงๆ!? ชั้นกินไปตายแหงแซะ!?
แค่ดูผ่านๆก็รู้ว่าก้อนพิษชัดๆ！
กินไปบอกได้เลยว่าตายแน่นอน！
ต แต่ว่าชั้นยังไม่ได้ตรวจสอบเห็ดนี่เลยนี่นา
ถ้าเห็ดนี่เกิดเป็นเห็ดธรรมดาขึ้นมาล่ะก็ จะได้ใช้เอ่อ.....เป็นอาหารได้แต่
ทันทีที่ออกมาเป็น『?』ก็ยังใช้เอ่อ.....ทดลองเพื่อให้ชื่อมันออกมาได้นา......！
「พระเจ้า..........ได้โปรดเมตตาชั้นด้วย..........！」
คิดแบบนั้นแล้วชั้นก็เริ่มใช้สกิล『ตรวจสอบ』
『????』.......????
「บัดโซ้บบบบบบบบบบบบ！」
อยากให้『?』พวกนี้หายไปจากโลกนี้ให้หมดเลย！
เพราะพวกแกนั่นแหละชั้นถึงได้ต้องเสียสละฝืนใช้มาใช้ร่างกายตัวเองทดลองแบบนี้!?
ไหนๆแล้วจะช่วยใจดีกับชั้นหน่อยไม่ได้เหรอไงฟะ!?
จะเอาจริงกันไปถึงหนายยยย!?
「ชั้น...........พยายามแล้วนะ...........ทุกคน เรื่องที่ผ่านๆมาต้องขอขอบคุณ........！」
พอชั้นพูดประโยคสั่งลาจบแล้วชั้นก็เอาเห็ดที่ดูผ่านๆก็รู้ว่าอันตรายเข้ามาใกล้ปาก
แม้จะเป็นที่ตายแต่ช่วงสุดท้ายได้จินตนาการว่าตายโดยที่ทุกคนมาดูด้วยนี่ก็ดีเนอะ?
คงไม่บอกว่าเป็น『ความเพ้อฝัน』ที่เป็นคุณสมบัติของชั้นนะ！
แต่ จริงๆแล้วทำไมต้องมาทำเรื่องอันตรายแบบนี้ด้วยล่ะ
จะเลือกกินหน่อยก็ไม่เห็นเป็นไรเลย
แต่ก็นะ ถ้าเกิดเป็นของที่กินได้ขึ้นมาไม่แย่เอาเหรอ
เพราะว่าของที่เรียกว่ากินได้ในตอนนี้น่ะเหลือแต่ผลวิวัฒนาการ2ลูกกับยาสมุนไพรพิเศษเท่านั้นเอง
ต่อให้นิดหน่อยแต่ถ้าไม่เก็บข้อมูลของกินไว้ล่ะก็ได้เจอความน่ากลัวก่อนจะอดตายอีกครั้งแน่
จะว่าไปผลวิวัฒนาการทำไมกินแค่อันเดียวก็ทำให้ท้องป่องขึ้นมาได้นะ ไหนจะสถานะอะไรนั่นอีก
..............
「เดี๋ยวก่อนดีกว่า！」
กลัวจริงๆ！กลัวสุดๆไปเลยเฟ้ย！
ทำไมต้องดูมีพิษสุดๆแบบนี้ด้วย!? กินไปได้ตายจริงๆแน่!?
「ไม่ไหวแฮะ............ยังไงก็ทำใจไม่ได้
ถึงพูดคนเดียวซะยืดยาวแต่ก็ไม่ได้ลบความกังวลเลย..........！」
อันดับแรกคนที่เสียใจกับการตายของชั้นน่ะมีด้วยเหรอ?
อย่างเช่นพ่อแม่ เพื่อน คนรัก..........
......................
「พ่อแม่ก็ไม่อยู่แล้วนี่หว่า!? เพื่อนก็น้อยด้วย!? คนรักนี่นอกประเด็นเลย!?」
อ้ะ แย่แล้ว พูดแล้วมันชักเศร้า ชั้นอาจไม่มีค่าพอจะมีชีวิตอยู่ก็ได้
พอคิดแง่ลบไปทีนึงความคิดแบบนั้นก็จะเข้ามาเรื่อยๆ
ช่างเป็นชีวิตที่ขมขื่นจนจิตใจชักทนไม่ไหวแล้วแฮะ
「.............กินนี่เข้าไปแล้วจะตายมั้ยน้า.............」
ดูท่าทางชั้นในตอนนี้ต่อให้พูดเพ้ออะไรไปก็ไม่ใช่การพูดเกินจริงแล้ว
ก็นี่คิดจะฆ่าตัวตายเลยนะ?
ทั้งๆที่ยังไม่ค่อยเข้าใจเหตุผลแท้ๆ
ตัวเองยังคิดเลยว่าชั้นนี่มันบ้าจัง
「...........เอาฟะ」
งั่ม
「.............」
ในที่สุดชั้นก็กัดเห็ดดูมีพิษนั่นเข้าไป
...............
「...............อ อ้าว? ไม่เป็นอะไรเลย?」
ชั้นพึมพำในสภาพที่กำลังกัดเห็ดอยู่
ดูท่าจะไม่เป็นไรแฮะ!? สุดท้ายก็ทายถูกจนได้งั้นเหรอ!?
「โอ้วววววววววว！」
ชั้นชูสองมือตะโกนอะไรออกมา
จะดีใจออกนอกหน้าก็ไม่เห็นเป็นไรนี่นา
「ในที่สุดยุคสมัยของชั้นก็มาถึงแล้ววววววววว！」
ชั้นโดดโลดเต้นอย่างดีใจที่ตรงนั้น
「ยะฮู้วววววววว！」
ดีใจสุดๆไปเลย！
ความรู้สึกเหมือนคนรัก！.......ไม่เคยมีนี่หว่า
「ฟุฟุฟุ คราวนี้แหละถึงทีชั้นกุอ๊อกก!?」
ชั้นอาเจียนออกมาเป็นเลือด
「อุค่อก！แค่ก！」
อาเจียนเป็นเลือดออกมาอีก
「........จ จริงดิฟะ?」
ชั้นสุดท้ายชั้นก็ไม่ได้โชคดีเลย
สมกับที่สเตตัสโชคเป็น0จริงๆ
「.........ไม่จริงน่า เป็นพิษแบบออกฤทธิ์ช้างั้นเหรอ.........」
ไม่สิ คิดว่าเป็นแบบออกฤทธิ์ทันทีนั่นแหละแต่ใช้เวลาแพร่กระจายพิษนิดหน่อยล่ะมั้ง?
ยังไงก็ตามแต่ ดูเหมือนว่าครั้งนี้ก็พลาดอีกแล้วแฮะ
「รู้แล้วล่ะ..........รู้อยู่แล้วล่ะน่า........」
ให้หลงดีใจเหมือนคนบ้านี่ไปอ่านมุขพรรณนี้มาจากไหนฟะ........！
บัดซบเอ้ย！
แล้วชั้นก็เข้าทรุดลงไป
「ค่อก！แค่ก！............ซืด......ซืด......」
ครั้งนี่ท่าจะไม่ไหวจริงๆแล้วแฮะ.........
「......นี่ชั้นต้องมาตายเพราะพิษเหรอ?」
อุหวา..........ไม่เอาจริงๆนะ
ถึงไม่อยากอดตายแต่แบบนี้ทรมานกว่าอีก
ไม่มีวิธีที่มันตายสบายๆหน่อยเหรอไง?
แต่ว่า ชั้นในตอนนี้ก็ไม่มีวิธีเอาตัวรอดจากพิษด้วย แย่สุดๆ
สุดท้ายก็เพราะโชคชั้นมัน0นี่แหละ.........
ชั้นเลยได้แต่หมอบลงไปอยู่อย่างนั้น
「ฮ่าห์ ฮ่าห์」
สูดลมหายใจดีๆไม่ได้เลย
ร่างกายไม่ฟังคำสั่ง
ยาสมุนไพรพิเศษนี่คงใช้ทำอะไรไม่ได้อยู่แล้วล่ะนะ
ตอนที่ตรวจสอบดูก็เห็นมีเขียนว่ารักษาอาการบาดเจ็บอย่างเดียวนี่นา
กับพิษก็ต้องหญ้าแก้พิษจริงๆนั่นแหละ.........หรือเป็นหญ้าคลายพิษกันนะ?
แต่จะอย่างไหนก็ได้ทั้งนั้นแหละ
「อั๊ก.............ถ้ายังไงจะตายแล้วล่ะก็.........กินนี่ไปเลยดีกว่า.......」
ชั้นรวบรวมกำลังที่เหลืออยู่หยิบผลวิวัฒนาการที่เหลืออยู่2อันออกมาจากไอเท็มบ็อก
「เฮะเฮะ........เพราะเจ้านี่แท้ๆเลยน้าชั้นถึงรอดมาได้โดยไม่ต้องอดตาย」
พูดแบบนั้นพลางจ้องมองผลวิวัฒนาการโดยที่ยังหมอบอยู่กับพื้นอย่างเงียบๆ
ความจริงถ้าClever monkeyไม่ทำเจ้าผลนี่ตกไว้ล่ะก็ชั้นได้กลายเป็นศพตั้งแต่ตอนนั้นแล้ว
ถึงจะรสชาติไม่ได้เรื่องแต่ก็มีดีที่ทำให้อิ่มท้องได้ในอึดใจเดียวนี่แหละ
1อาทิตย์มานี่ที่ไม่ต้องลำบากกับอาหารจะว่าเพราะได้เจ้านี่ช่วยก็ได้
รู้สึกขอบคุณผลวิวัฒนาการนี่จริงๆ...............ถึงสุดท้ายจะไม่รู้ประสิทธิภาพก็เถอะ
「...............ขอบคุณที่ช่วยชั้นไว้นะ」
พอชั้นพูดแล้วก็เอาผลวิวัฒนาการเข้าปาก
งั่มงั่มงั่ม
...........
กินผลวิวัฒนาการอันแรกเรียบร้อย
อ้ะ ดูเหมือนจะต่ออีกผลไหวแฮะ
งั่มงั่มงั่ม
...........
กินผลวิวัฒนาการอันสุดท้ายเรียบร้อย
..........
「ไม่เป็นอะไรแล้ว!?」
ชั้นกระโดดขึ้นมา
มันเกิดอะไรขึ้นกันเนี่ย!?
ยังเกือบจะตายจนถึงเมื่อกี้เลยนะ!?
อย่างกับพอกินผลวิวัฒนาการเข้าไปก็กลับมาแข็งแรงดีอย่างนั้นแหละ!?
「อุหวา！แล้วบรรยากาศแสนเศร้าของชั้นเมื่อกี้มันอะไรกันฟะ!? น่าอายจังเฟ้ย！」
หน้าแดงไปหมดแล้ว！ อะไรกันเนี่ย!? มันเกิดอะไรขึ้น！พิษมันหายไปไหน!?
ตอนที่อายม้วนอยู่คนเดียวนั้นเองจู่ๆก็ปิ๊งข้อสันนิษฐานขึ้นมาได้ในหัว
「............หรือว่าจะเป็นประสิทธิภาพของ 『ผลวิวัฒนาการ』ที่ไม่ได้เขียนไว้รึเปล่านะ....」
แต่ว่า พอกินเข้าไปสถานะพิษก็หายไปจริงๆซะด้วยสิ...........
เอ๋ จริงดิฟะ?
「ด เดี๋ยวนะ ถ้าเป็นเรื่องจริงล่ะก็.............」
ชั้นก็ไม่เหลือผลวิวัฒนาการแล้ว
..............
「อ้วกออกมาซร้าาาาาาาาาา！อันเดียวก็ยังดี！
ตัวชั้นเอ๋ยใช้พลังทั้งหมดอ้วกออกมาซร้าาาาาาาา！」
ชั้นพยายามอ้วกผลวิวัฒนาการที่กินไปเมื่อตะกี้อย่างเอาเป็นเอาตาย
「ว้ากกกก！ถ้ารู้ว่ามีประสิทธิภาพแก้พิษล่ะก็ได้เหลือไว้ไม่กินอันนึงแล้วววววว！
จะว่าไปก็มีเรื่องที่ให้คาดการณ์ถึงประสิทธิภาพเจ๋งสุดยอดได้นี่นา！」
ก็ตอนก่อนจะอดตายนั่นแหละ
ตอนนั้นที่ใช้เล็บจิกพิ้นดินเพื่อตะเกียกตะกายไปเอาผลวิวัฒนาการ
จนเล็บหลุดร่วงมีเลือดไหลออกมานั่นน่ะ หลังจากกินผลวิวัฒนาการเข้าไปแป๊ปเดียวก็หายแล้ว
「โธ่งี่เง่าจริงเลยชั้นนี่！
อยากกลับไปหยุดแล้วซัดตัวเองให้ร่วงก่อนจะกินผลวิวัฒนาการเข้าไปจังเฟ้ย.......！」
............อ้ะ ถ้าทำได้เอาเป็นก่อนกินเห็ดดีกว่า
จะได้จบเรื่องโดยไม่ต้องเผชิญประสบการณ์แบบนั้นซะเลย！
「.........เฮ้อ ไหนๆก็กินไปแล้ว ตัดใจดีกว่า.........」
แล้วตอนที่ชั้นพูดพลางคอตกอยู่นั้นเอง
『ได้เรียนรู้สกิล≪ทนทานพิษ≫แล้ว
สกิล≪ตรวจสอบ≫เพิ่มระดับกลายเป็น≪ตรวจสอบขั้นกลาง≫แล้ว』
เป็นเสียงในหัวที่เมื่อเร็วๆนี้ได้ฟังจนคุ้นเคย
จะว่าไปมันเสียงใครกันนะ
「...........เอ๊ะเดี๋ยวนะ? 『ตรวจสอบ』เป็น『ตรวสอบขั้นกลาง』?」
จนถึงตอนนี้ที่ได้มาพวกอย่างพวก『ทนทานพิษ』นี่ก็แค่ได้สกิลใหม่มาเท่านั้นเอง
แต่ว่าเสียงในหัวครั้งนี้บอกว่าเพิ่มระดับเป็น『ตรวสอบขั้นกลาง』
「ไม่เข้าใจเลยแฮะ..........」
ชั้นพูดไปพลางเปิดสเตตัสของตัวเอง
≪ฮิรากิ เซอิจิ≫
เผ่าพันธุ์：เผ่ามนุษย์ที่ถูกเก็บซ่อนไว้นี่แหละเป็นไปได้ที่สุดแล้ว
เพศ：ชาย
อาชีพ：คนไร้บ้านที่ซวยสุดๆ
อายุ：17
เลเวล：1
พลังเวท：17
พลังโจมตี：1
พลังป้องกัน：1
ว่องไว：1
พลังเวท：1
ป้องกันเวท：1
โชค：0
เสน่ห์：
≪อุปกรณ์สวมใส่≫
เสื้อนักเรียนอาวุธสุดท้าย กางเกงนักเรียนอาวุธสุดท้าย
เสื้อในปลิดชีพ กางเกงในปลิดชีพ
≪สกิล≫
ตรวจสอบขั้นกลาง แยกส่วนสมบูรณ์แบบ ทนทานเหน็บชา ทนทานนอนหลับ ทนทานสับสน
ทนทานหลงไหล ทนทานกลายเป็นหิน ทนทานสกัดกั้น ทนทานพิษ
≪สถานะ≫
วิวัฒนาการ*MAX อ่อนเพลีย
อ อ้าว? เปลี่ยนไปเยอะเลยแฮะ?
เผ่าพันธุ์มีเขียนว่าเป็นเผ่ามนุษย์ เพศเองก็ชายปกติทั่วไปด้วย
..........แต่เผ่ามนุษย์ที่ถูกเก็บซ่อนไว้นี่แหละเป็นไปได้ที่สุดแล้วนี่มันจะหยาบเกินไปแล้ว
ไม่รู้สึกเว่อร์ไปหน่อยเหรอไง แล้วเป็นไปได้ที่สุดนี่มันอะไรกันฟะ
แต่เสน่ห์ก็ไม่มีอะไรเขียนไว้เหมือนเช่นเคย
เฮอะ ก็ไม่ได้เศร้าอะไรสักหน่อย！
ตรงสกิลนี่ตรวจสอบหายไปแล้วเอาตรวจสอบขั้นกลางเข้ามาแทน
มีทนทานพิษเพิ่มขึ้นด้วย
เลยตรวจสอบสกิลที่เพิ่มขึ้นมาใหม่ดู
『ตรวจสอบขั้นกลาง』.......สามารถตรวจสอบของต่างๆได้ละเอียดกว่าตอนเป็นแค่ตรวจสอบ
『ทนทานพิษ』.......พิษต่างๆจะไม่เป็นผล
สุดยอด เจ๋งสุดๆไปเลย
ทนพิษได้นี่เทพชัดๆ ได้นี่มาก็กินหญ้าแถวๆนี้โดยไม่ต้องสนใจอะไรแล้ว
.............ชั้นจะตกต่ำไปถึงไหนฟะเนี่ย
แต่ก็นะตอนนี้ผลวิวัฒนาการที่ไว้เป็นอาหารก็ไม่มีแล้วด้วยสิ ช่างเถอะ
ยิ่งกว่านั้นตรวจสอบขั้นกลางนี่แหละที่น่าดีใจ
จะได้ลดพวกที่แสดงออกมาเป็น『?』อย่างก่อนหน้านี้ได้หน่อย..........
จะว่าไป ตรงช่อง≪สถานะ≫ทำไมเขียนว่าวิวัฒนาการ*MAXกันนะ?
ผลวิวัฒนาการก็ไม่มีแล้วด้วยเลยใช้『ตรวจสอบขั้นกลาง』ตรวจดูไม่ได้...........
「เอาเถอะครั้งนี้แค่รอดตายมาได้ก็โชคดีแล้วล่ะนะ！」
ชั้นรู้สึกสดชื่นอยู่คนเดียว
สรุปคือหยุดคิดไปแล้ว
ก็มันไม่เข้าใจนี่น่า
แหม การมีชีวิตมันช่างวิเศษจริงๆ！
แต่ทว่าก็มีสิ่งที่ชั้นลืมไปสนิทเลยในตอนนี้
นั่นก็คือ-----
「อุเจี๊ยกเจี๊ยกเจี๊ยก！」
「เห?」
ที่ใกล้ๆชั้นนั้นมีClever monkeyยืนอยู่ตัวหนึ่ง
ทำไมกัน? พอคิดแล้วก็เข้าใจได้ทันที
「.............」
ก็เอะอะมากไปนี่หว่า.............！
