ตอนที่ 3 Clever monkey
「เจอแล้ว.........！」
หลังจากที่กินผลวิวัฒนาการแล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาออกค้นหาอยู่ในป่า
ในที่สุดก็เจอกลุ่มลิงสักที
「เจี๊ยก！」
「เจี๊ยกเจี๊ยกเจี๊ยก！」
「อุกี๊---！」
พอมองดูดีๆก็เห็นกำลังดีใจกันอยู่โดยมีผลวิวัฒนาการที่ชั้นเคยกินรายล้อม
「............อ้ะ ลองตรวจสอบดูดีมั้ยนะ?」
ตะกี้ไม่มีเวลาเลยเลยไม่ทันได้คิด............
แต่ถ้าซ่อนอยู่ในพุ่มไม้เหมือนอย่างตอนนี้ล่ะก็..........
ชั้นเลยรีบใช้『ตรวจสอบ』ดูทันที
ทันใดนั้นชื่อของลิงก็ปรากฏขึ้นมาตรงหน้าชั้น
『Clever monkey Lv : 120』
....................หา?
ฮ เฮ้ยเดี๋ยวสิเฟ้ย！
ชื่อClever monkeyที่แปลตรงตัวได้ว่าลิงฉลาดน่ะช่างเถอะ..............
แต่ Level มันไม่แปลกไปหน่อยเหรอ!? 120เลยนะเฮ้ย!?
อยู่ๆก็เข้าHard modeนี่มันจะเกินไปแล้ว!?
Level 1 อย่างชั้นที่สเตตัส1หมดแถมเวทก็ไม่มีนี่จะทำยังไงฟะ!?
ระหว่างที่กำลังตะลึงกับLevel ที่เหลือเชื่อนั้น
ชั้นก็เลื่อนสายตาไปที่Clever monkey ตัวหนึ่งซึ่งกำลังทำอะไรบางอย่างอยู่
「...........เอ๊ะ ทำอะไรอยู่น่ะ?」
มีเอาของที่ดูเหมือนชามอะไรก็สักอย่างใส่หญ้าแปลกๆกับน้ำคลุกเคล้าแล้วบดให้เข้ากันอยู่
พอClever monkeyนั่นบดสิ่งนั้นจนได้ที่แล้วก็เอามาใส่ภาชนะแก้ว
สีของเหลวที่เสร็จสมบูรณ์นั้นเป็นสีน้ำเงินเขียวดูไม่ดีต่อร่างกายยังไงไม่รู้
จะว่าไปพอเห็นว่าใช้เครื่องมือได้อย่างคล่องแคล่วแล้วนี่รู้สึกว่าฉลาดสมชื่อจริงๆ
ระหว่างที่กำลังชื่นชมอยู่นั้นพวกClever monkeyก็เริ่มเคลื่อนไหวกันอย่างกะทันหัน
「เจี๊ยก！」
「เจี๊ยกเคี๊ยก！」
「กี๊กี๊！」
จะไปไหนกันเหรอ?
จะตามไปดีมั้ยน้า หรือไม่ตามไปดี............
แต่เห็นพวกClever monkeyทิ้งของเหลวที่ทำไว้กับผลวิวัฒนาการแล้วไปกันทั้งอย่างนั้น
งั้นคงกลับมาที่นี่อีกนั่นแหละ
「..........ถ้างั้นก่อนอื่นก็มาเก็บรวบรวมของที่พวกClever monkeyวางทิ้งไว้ดีกว่า..........」
พูดแบบนั้นแล้วก็รอClever monkeyออกไปอย่างเงียบๆ
พอแน่ใจแล้วว่าClever monkeyออกไปหมด
ก็ออกไปตรงที่ๆพวกClever monkeyอยู่กันจนถึงเมื่อตะกี้นี้
「ฟู่..........ก่อนอื่นก็มาเก็บ『ผลวิวัฒนาการ』ที่ใช้เป็นอาหารก่อนดีกว่า」
ชั้นเก็บผลวิวัฒนาการทั้งหมดที่หล่นอยู่เข้าไปในไอเท็มบ็อก
นับจำนวนแล้วก็มีทั้งหมด9อัน
ถึงจะพึ่งเคยใช้ไอเท็มบ็อกเป็นครั้งแรกแต่ก็สะดวกดีจัง
แค่ร่ายไอเท็มที่ต้องการใส่อยู่ในใจก็ใส่เข้าไปได้สบายๆเลย
「.........เอ จะว่าไปก็มีบอกว่าใส่หนังสือความรู้เกี่ยวกับต่างโลกอะไรเทือกนี้ไว้ด้วยนี่นา?」
อืมมม...........ก็อยากตรวจดูหรอกนะแต่ถ้าตรวจดูตอนนี้แล้วพวกลิงนั่นกลับมาได้ลำบากแน่
ไว้ทีหลังแล้วกัน
「............ที่น่าตะขิดตะขวงใจยิ่งกว่านั้นคือของเหลวนี่มันอะไรกันเนี่ย?」
สิ่งนั้นคือขวดที่บรรจุของเหลวสีน้ำเงินเขียวดูไม่ดีต่อร่างกายที่ลิงนั่นทำขึ้น
ชั้นหยิบของเหลวที่วางไว้นั่นขึ้นมา
「อุหวา..............ยิ่งมองดูใกล้ๆยิ่งรู้สึกไม่ดีกับร่างกายเข้าไปใหญ่............」
ของเหลวที่ใส่ในขวดนั้นไม่ได้มีแค่ขวดเดียวแต่มีถึง4ขวด
ที่ข้างๆกันนั้นก็มีหญ้าที่ดูเหมือนจะเป็นวัตถุดิบของเจ้าของเหลวนี่วางกองไว้อยู่
แต่ว่านะ ขวดนี่ไปหามาจากที่ไหนกันเนี่ย?
คงไม่ได้สร้างขึ้นมาเองหรอกนะ?
ยังไงมันก็เป็นไปไม่ได้อยู่แล้วล่ะน่า
...............หวังว่างั้นนะ
แทนที่จะไปสนใจเรื่องนั้น ของเหลวนี่มันคืออะไรต่างหากล่ะที่สำคัญกว่า
「.............ใช้ตรวจสอบเผื่อไว้ก่อนแล้วกัน?」
พูดแบบนั้นแล้วชั้นก็เริ่มใช้สกิลตรวจสอบ
『ยาฟื้นพลังชั้นเยี่ยม』
「โว้ว!?」
ผลลัพธ์เหลือเชื่อจนชั้นอุทานออกมาเลย
เจ้านี่คือยาฟื้นพลังงั้นเหรอ!?
ยิ่งกว่านั้นยังชั้นเยี่ยมอีก！
ดีต่อร่างกายขนาดนี้ไหงมันดูแย่จังฟะ!?
「ถ ถ้างั้น............กองหญ้านี่ล่ะ?」
ใช้สกิลตรวจสอบอีกครั้ง
『ยาสมุนไพรพิเศษ』
คิดแล้วเชียว！ดราก้อนเควสเหรอไงฟะ！
ต แต่ว่า ประสิทธิภาพเดาได้ง่ายๆก็ดีกว่าอยู่แล้วล่ะเนอะ
「ถ้างั้น...........ไม่เก็บไม่ได้อยู่แล้วล่ะเนอะ」
ชั้นรีบเก็บยาฟื้นพลังชั้นเยี่ยมกับยาสมุนไพรพิเศษเข้าไอเท็มบ็อกอย่างรวดเร็ว
「สุดยอด............เก็บเกี่ยวได้อย่างคาดไม่ถึงเลยแฮะ............」
Clever monkey.............ช่างน่ากลัวยิ่งนัก！
「ก็เก็บเกี่ยวได้มากทีเดียวนะแต่.............ไม่แน่อาจจะมีสมุนไพรคล้ายกันอยู่แถวนี้ก็ได้นา?」
ถ้าเป็นอย่างนั้นล่ะก็ต่อให้มากน้อยก็ต้องไปเก็บมาให้ได้
จะได้เป็นหลักประกันเผื่อกรณีที่มีอะไรเกิดขึ้น
「วิธีการทำนี่ก็...........ยังไงก็ต้องไปเก็บของที่ไว้ใช้ทำก่อนอยู่แล้วล่ะนะ
งั้นต่อไปก็ออกค้นหายาสมุนไพรแล้วกัน」
แล้วClever monkeyใช้ที่นี่เป็นเขตแดนซะด้วย
งั้นแถวๆนี้อาจจะมีผลไม้อย่างอื่นหรือเห็ดด้วยก็ได้！
พอตัดสินใจสิ่งที่จะทำต่อไปได้แล้วชั้นก็ออกไปจากที่นั่นทันที
◆◇◆
「อืมม...........」
ชั้นจ้องมองหญ้าต้นหนึ่งอยู่
หลังจากตอนนั้นก็ไปหาหญ้าเท่าที่ทำได้แล้วใช้สกิล『ตรวจสอบ』ดู
เพื่อตรวจสอบดูว่ามีอะไรใช้ได้บ้างไม่ได้บ้าง
แต่ผลลัพธ์ก็แค่หญ้าธรรมดาทั้งหมด
ไม่มีประสิทธิภาพใดๆเลยขืนกินไปจะท้องเสียซะมากกว่า
แต่ว่ามันก็เป็นเรื่องจนถึงเมื่อตะกี้
ส่วนตอนนี้กำลังลำบากเรื่องอื่นอยู่
「เจ้านี่..........มันมีประสิทธิภาพอะไรนะ?」
ในที่สุดก็ได้เจอหญ้าที่มีปฏิกิริยากับ『ตรวจสอบ』สักที
แต่ที่เขียนไว้นี่สิที่ทำให้ชั้นปวดหัว
「......ก็ต้องไม่รู้อยู่แล้วล่ะเนอะ? ก็มัน『?』หมดเลยนี่นา...............」
ใช่แล้วผลของการ『ตรวจสอบ』คือทั้งชื่อทั้งคำอธิบายของหญ้านั่นทั้งหมดมีแต่『?』เขียนไว้
นั่นแหละถึงได้ไม่เข้าใจ
「ไม่ถึงขนาดไม่รู้เขียนอะไรไว้ก็ดีอยู่หรอก...........แล้วตกลงมันอะไรเนี่ย?」
แค่มีปฏิกิริยากับ『ตรวจสอบ』นี่ก็น่าจะคาดหวังว่ามีประสิทธิภาพอะไรได้อยู่แล้วเนอะ
「.............ดีล่ะ！」
ชั้นเลยลองกินเจ้าหญ้านี่เข้าไปดู
ถึงอาจจะทำให้ท้องเสียได้แต่ถ้าไม่ตรวจดูว่ามีประสิทธิภาพอะไรก็ไม่ได้ก้าวหน้าไปไหน
มีหวังได้อยู่กับสภาพแบบนี้ไปตลอดแน่
การจะได้อะไรมาก็จำเป็นต้องเสียสละบางอย่างไป！
...........ถึงที่เสียสละมันร่างกายของตัวเองก็เถอะ
แต่ว่า ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้เพื่อที่จะได้ข้อมูลมา
เลวร้ายที่สุดก็เป็นแบบที่ไม่แสดงผลออกมาทันทีแต่จะไปเกิดในอนาคตนี่แหละ
พอคิดว่าต้องเจอพิษเข้าก็ชักไม่อยากซะแล้วแฮะ
「.............เอาฟะ！ยิ่งไปคิดมากยิ่งไม่อยากกินเข้าไปใหญ่！」
เพราะถ้าคิดไปครั้งหนึ่งแล้วจะเกิดความคิดแง่ลบตามมาเป็นพรวน
ชั้นเลยเตรียมใจให้มั่นแล้วยัดหญ้านั้นเข้าปากไปรวดเดียว
「........อุแหวะะะะะะะ............」
ขมสุดยอดเลย
「ค่อก！แค่ก！ไอ้หญ้าเวรเอ้ย！
ต แต่ว่านี่เป็นหลักฐานว่ามันดีต่อร่างกายสินะ!?」
ทันทีที่พยายามมองโลกในแง่ดีไว้
「อะ!?」
จู่ๆร่างกายก็เกร็งตัวเคลื่อนไหวไม่ได้！
「อะกะกะกะกะ」
ร่างกายชาไปหมด ขยับตัวไม่ได้เลย
จ เจ้านี่.............เป็นหญ้าที่ทำให้เกิดอาการชางั้นเหรอ!?
แต่ว่าการเกิดอาการชาขึ้นมาจริงๆได้นี่คิดไม่ถึงเลยนะเนี่ย
เริ่มมาก็พลาดซะแล้ว...........！
「อะกะกะ............」
มีแต่เสียงประหลาดๆออกจากปาก
ยิ่งกว่านั้นท่าทางของร่างกายที่เกิดการเกร็งในตอนนั้นก็ไม่ดีซะด้วยเลยเจ็บแบบเงียบๆไปทั้งตัว
พอสภาพแบบนี้ดำเนินมาได้ซักพัก
ตายล่ะ..............ถ้าลิงหรือหมาป่านั่นมาตอนนี้ล่ะก็ทำอะไรไม่ได้แน่เลย............
แต่ก็เรียกได้ว่าโชคดีในโชคร้าย
ระหว่างที่อาการชาของชั้นค่อยๆบรรเทาลงนั้นไม่มีสัตว์ที่อันตรายเข้ามาหาสักตัว
「............อ้ะ」
ในที่สุดก็หายจากอาการชาแล้ว
บอกตามตรง อยู่ในสภาพชามาตั้ง1ชั่วโมงแน่ะ ร่างกายปวดไปหมดเลย
แถมต้องมาคอยหวาดผวาว่าสัตว์ประหลาดพวกนั้นจะเข้ามาโจมตีอีก
「ป เป็นประสบการณ์ที่แย่ชะมัด............」
ประสบการณ์แบบนั้นไม่เอาอีกเป็นครั้งที่สองแล้ว..........
ขณะที่ชั้นกำลังรู้สึกห่อเหี่ยวอยู่นั่นเองในหัวก็มีเสียงแปลกๆดังขึ้นอย่างกะทันหัน
『ได้เรียนรู้สกิล≪ทนทานเหน็บชา≫แล้ว』
「หา?」
อยู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นมาในหัวแต่ว่า สกิลงั้นเหรอ?
ชั้นเลยเปิดสเตตัสของตัวเองเพื่อตรวจดูตรงช่องสกิล
≪ฮิรากิ เซอิจิ≫
เผ่าพันธุ์：น่าสงสัยว่าจะเป็นมนุษย์รึเปล่า
เพศ：ชายน่าขยะแขยงที่เหม็นสุดขั้ว
อาชีพ：คนไร้บ้านที่ดิบสุดๆ
อายุ：17
เลเวล：1
พลังเวท：17
พลังโจมตี：1
พลังป้องกัน：1
ว่องไว：1
พลังเวท：1
ป้องกันเวท：1
โชค：0
เสน่ห์：ยิ่งกว่าวัดไม่ได้ (ต่ำเกิน)
≪อุปกรณ์สวมใส่≫
เสื้อนักเรียนยิ่งกว่าขยะ กางเกงนักเรียนยิ่งกว่าขยะ
เสื้อในจำเป็นต้องโมเสก กางเกงในจำเป็นต้องโมเสก
≪สกิล≫
ตรวจสอบ แยกส่วนสมบูรณ์แบบ ทนทานเหน็บชา
≪สถานะ≫
วิวัฒนาการ*1
รู้สึกโหดร้ายยังไงก็ไม่รู้แฮะ!?
เวรสุดๆ..........ตรงเผ่าพันธุ์นี่น่าสงสัยเลยงั้นเหรอ........！
เพศเองก็เวอร์ชั่นอัพขึ้นมาด้วย！ในทางไม่ดีอ่ะนะ！
อาชีพจะว่าดีกว่าครั้งก่อนหรือแย่กว่านี่ตัดสินใจไม่ถูกเลยเฟ้ย!?
ตรงเสน่ห์ยิ่งกว่าวัดไม่ได้นี่มันอะไรกันฟะ!? ไม่ไหวแล้วจริงๆนะเนี่ย!?
ก็ไม่อยากจะตบมุขแล้วนะแต่ชื่ออุปกรณ์สวมใส่นี่รู้สึกอยากร้องไห้ยังไม่รู้สิ?
ก็จริงหรอกนะที่ไม่ได้อาบน้ำ เลยทำให้กลิ่นตัวของชั้นมันแรงขึ้นไปอีก
สภาพแบบนั้นเสื้อผ้าที่ใส่อยู่ก็เลยมีกลิ่นตัวนั่นติดไปด้วย............
นอกจากนั้นยังหลีกเลี่ยงดินกับขี้ไคลที่สกปรกสุดๆไม่ได้อีกมันก็ช่วยไม่ได้ล่ะนะ
เอาเถอะเรื่องพรรณนั้นเอาไว้ก่อน.............
ตรง≪สถานะ≫ที่เขียนว่าวิวัฒนาการ*1นี่ มันมีไว้ทำอะไรกันเหรอ?
ตอนตรวจสอบดูก่อนหน้านี้ก็ไม่เห็นจะมีอะไรเลย..........
「.............อ้ะ จริงสิ เวลาอย่างนี้ก็ต้องตรวจดูเนื้อหาของสกิลนี่น่า」
พอพูดแล้วชั้นก็ลองนึกถึงสกิลของตัวเองดู
ทันใดนั้นตรงหน้าก็มีคำอธิบายของสกิลปรากฏออกมา
『ตรวจสอบ』.......สามารถวิเคราะห์ของสิ่งของในระดับหนึ่งได้แต่
หากเป็นไอเท็มระดับหายากเกินกว่าที่กำหนดหรืออีกฝ่ายสเตตัสสูงกว่าจะไม่สามารถวิเคราะห์ได้หมด
『แยกส่วนสมบูรณ์แบบ』.......เมื่อปราบมอนเตอร์จะได้ไอเท็มในจำนวนที่มากที่สุด
และจะได้ทุกอย่างของมอนเตอร์ด้วย
『ทนทานเหน็บชา』.......อาการเหน็บชาไม่เป็นผล
อื้ม 『ตรวสอบ』กับ『ทนทานเหน็บชา』ที่อธิบายมาก็พอจะเข้าใจอ่ะนะ
แต่ว่า『แยกส่วนสมบูรณ์แบบ』นี่รู้สึกไม่เข้าใจยังไงไม่รู้สิ
ที่ว่าจะได้ไอเท็มมาเยอะยังพอเข้าใจแต่ตรงส่วนที่ว่าทุกอย่างของมอนเตอร์นี่ไม่เข้าใจแฮะ
นอกจากนั้นระดับหายากที่เขียนไว้ตรงคำอธิบายของ『ตรวสอบ』ก็ไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย
เอาเถอะก็คงมีเขียนไว้ในหนังสือที่ได้มาจากพระเจ้าล่ะนะ
「อืมมมมมม.............ยังไงก็เป็นปริศนาอยู่ดีนะ สุดท้ายชื่อของหญ้านี่ก็ไม่รู้อยู่ดี」
พูดแบบนั้นแล้วก็ใช้ตรวจสอบกับหญ้าที่เหลือดูอีกที
『หญ้าเหน็บชาพิเศษ』.......เป็นหญ้าที่ทำให้ร่างกายชาทั้งหมดในชั่วพริบตา
ทันทีที่กินเข้าไปในร่างกาย มีกรณีที่มอนเตอร์ดุร้ายเผลอกินเจ้าไปจนอัมพาตอยู่ด้วย
เสียวเว้ย!?
มันน่ากลัวสุดๆเลยไม่ใช่เหรอ!?
ยิ่งกว่านั้นเหน็บชาไม่พอมี『พิเศษ』ติดอยู่ด้วยนะ
มันจะชาไปถึงไหน
มอนเตอร์ที่พลาดกินเข้าไปนี่น่าสงสารสุดๆไปเลย............
จะใช้เจ้านี่ทำอะไรได้บ้างนะ?
ว่าไปแล้วทำไมพึ่งจะมาตรวจสอบได้เอาป่านนี้ล่ะ?
「.............อ้ะ เข้าใจแล้ว」
ชั้นคิดเพียงแค่เล็กน้อยก็เข้าใจถึงเหตุผลที่ว่าทำไมตรวจสอบได้สำเร็จ
「ครั้งนี้ที่ตรวจสอบตัวอักษรไม่ใช่อ่านไม่ออกเพราะงั้นพอได้เรียนรู้ด้วยร่างกายตัวเอง
ก็เลยสามารถเข้าใจเนื้อหาได้สินะ」
เห......................
................
「ยุ่งยากจังเฟ้ย!?」
แต่ละอันที่ตรวจสอบเป็น『?』คือต้องกินดูทุกครั้งเลยงั้นเหรอ!?
ต้องรู้สึกเจ็บปวดแบบนั้นอีกนี่ไม่เอาแล้วนะ!?
น นี่จะทำอะไรไม่ได้เลยเหรอเนี่ย！
ไม่เอานะ!?
ต้องมาโดนพิษบ้างเหน็บชาบ้างนี่.............ร่างกายรับไม่ไหวแน่！
「อาาา............วันนี้เหนื่อยจังเลยน้าชั้นนี่............」
วันนี้ไม่มีอารมส์จะมาค้นหาอะไรต่อแล้ว.................
「ช่วยไม่ได้............ไว้พรุ่งนี้ค่อยมาพยายามดูอีกครั้งแล้วกัน」
วันนี้พักให้เต็มอิ่มเตรียมตัวสำหรับวันพรุ่งนี้ดีกว่า
ชั้นที่คิดอย่างนั้นก็หาต้นไม้ที่พอจะปีนขึ้นไปได้แล้วค่อยนอนเพื่อความปลอดภัย
แต่ทว่า ชั้นในเวลานั้นไม่ได้เข้าใจถึงความน่ากลัวจริงๆของ『หญ้าเหน็บชาพิเศษ』เลย...........
