นักเรียนสองคน ยืนอยู่ด้วยกันบนดาดฟ้า ช่วงต้นฤดูร้อน
คนนึงเป็นสาวสวยผมสีเงินขาว
อีกคนเป็นนักเรียนชายท่าทางธรรมดา ผมสีดำ
“ปริศนาเบื้องหลังที่ซุกซ่อนอยู่ ยังต้องสืบต่อไป แต่อย่างน้อยปัญหาเฉพาะหน้าก็แก้ไขกันได้แล้ว, และท่านพี่ได้ตั้งหน่วยสืบสวนพิเศษขึ้นมา ซึ่งฉันอยากจะช่วยงานด้วย, และนี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้น”
ฝ่ายสาวว่างั้น
“เอาให้พอเหมาะแล้วกัน”
ฝ่ายชายตอบ
“เพราะงั้น ข้อกล่าวหาต่อนายหมด จึงสิ้นไปแล้ว โทษทีที่ทำให้รบกวนนะ”
“เรื่องนั้นก็ดีหรอก แต่……”
สายลมพัดระหว่างชายหญิง, กระโปรงฝ่ายสาวสะบัดไหว ทำให้เห็นขาขาวๆ
“……ตรงนี้ร้อนชิบเป๋ง เข้าไปข้างในได้ป่ะ?”
อากาศดีเสียจริง, หรือก็คือ พระอาทิตย์ฤดูร้อนกำลังทำหน้าที่อย่างเต็มความสามารถ เกิดเงายืดยาวจากขาทั้งคู่ และได้ยินเสียงแมลงฤดูร้อนมาแต่ไกล
“เดี๋ยวสิ มีสองอย่างที่ฉันอยากพูด”
“ต้องตรงนี้เลย?”
“ตรงนี้เลย”
ฝ่ายสาวหรี่ตาดูท้องฟ้าสีคราม
“เรื่องแรก, อยากจะขอบใจนายซักครั้ง คำพูดในตอนนั้น ที่บอกว่าชอบดาบของฉัน, ถึงจะช้าไปหน่อย แต่ก็ขอบใจนะ”
“ไม่เป็นไรหรอกน่า”
“ฉันรู้สึกชอบดาบของตัวเองขึ้นมาแล้วล่ะ, ถึงจะไม่ใช่เป็นเพราะนายก็เถอะ”
“ตัดจบแค่ครึ่งประโยคก็ได้นะเธอ”
“เรื่องจริงนี่นา”
สองสายตาสบกัน ฝ่ายที่หันออกก่อนคือผู้ชาย
“เอาเถอะ ชอบขึ้นมาก็ดีแล้ว”
“อื้อ ดีแล้ว”
หญิงสาวยิ้ม
“อีกเรื่องล่ะ?”
“เราแกล้งคบกันมาถึงตอนนี้ แต่ว่าเซนอนตายไปแล้ว”
“งั้นก็หมดเหตุผลแล้วสิ?”
“เรื่องนี้ก็แค่เสนอหรอกนะ แบบว่า….”
ฝ่ายหญิงหยุดพูดไปนิดนึง เหมือนกับหาคำพูดที่ยากจะพูดออกมา
“ถ้าไม่รังเกียจ……”
ดวงตาสีแดงเลิกลั่กไปมา
“…… จะสานความสัมพันธ์ต่ออีกซักนิดก็ได้นะ”
ฝ่ายหญิงพูดออกมาจนได้, ด้วยเสียงเบาๆ
ส่วนฝ่ายชาย ก็ยิ้มกว้าง
“ไม่เอาเฟ้ย”
เขาตอกกลับพลางชูนิ้วกลางใส่
ตามมาด้วยเสียงดาบถูกชักออก
◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇
หลังจากนั้น, นักเรียนอื่นที่ขึ้นมาบนดาดฟ้า ก็พบกับกองเลือดขนาดใหญ่ที่พื้น
แต่ว่า ทั้งที่มีเลือดจำนวนมาก แต่กลับไม่พบศพอยู่ใกล้ๆ, พวกนักเรียนและทางโรงเรียน ทำการสืบหารายละเอียดของเรื่องนี้ แต่กลับไม่มีรายงานว่านักเรียนบาดเจ็บหรือมีใครหายสาบสูญไปเลย, จึงกลายมาเป็นคดีค้างคา
เหตุการณ์นี้ เป็นที่รู้จักกันภายหลังในนาม ‘คดีฆาตกรรมไร้ศพ’ 死体のない殺人事件 และกลายเป็นหนึ่งในเจ็ดปริศนาลี้ลับของโรงเรียน
